นักฟุตบอลหนุ่มช้ำรัก แฟนติดหนังav
“กานต์” เป็นนักฟุตบอลหนุ่มที่มีฝีมือเป็นเลิศจนได้เป็นหนึ่งในสมาชิกทีมระดับชาติ เขามีรูปลักษณ์ที่หล่อเหล่าและเป็นที่หมายปองของสาวๆ หลายคน แต่กานต์มีแฟนสาวที่รักมากอยู่แล้ว ชื่อ “พิม” สาวสวยที่มีเสน่ห์และจิตใจดี
กานต์: “พิม ผมต้องไปซ้อมที่สนามอีกแล้วนะ วันนี้คงกลับดึก”
พิม: “ไม่เป็นไรค่ะกานต์ ฉันเข้าใจ แต่ว่าบางครั้งฉันก็รู้สึกเหงาเหมือนกันนะ”
กานต์ยิ้มและกอดพิม “ผมขอโทษนะที่ทำให้คุณเหงา แต่ผมต้องซ้อมหนักเพื่อเตรียมตัวสำหรับการแข่งขัน”
พิมยิ้มอ่อนๆ “ฉันเข้าใจค่ะกานต์ คุณทำเพื่ออนาคตของเรา ฉันจะอดทน”
แม้ว่าพิมจะเข้าใจและสนับสนุนกานต์เสมอ แต่ความเหงาและความรู้สึกถูกทอดทิ้งเริ่มทวีคูณขึ้น เมื่อกานต์ต้องใช้เวลาเกือบทั้งวันทั้งคืนในการฝึกซ้อมและเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันใหญ่ ทำให้พิมต้องอยู่คนเดียวบ่อยครั้ง
วันหนึ่ง พิมรู้สึกเหงามากและไม่รู้จะทำอะไร เธอเลยเปิดหนังavดูเพื่อคลายเครียดและทำให้รู้สึกดีขึ้น
พิม: (พึมพำกับตัวเอง) “ทำไมเราต้องมาอยู่คนเดียวแบบนี้ ทำไมกานต์ถึงไม่มีเวลาให้เราเลย”
เมื่อเวลาผ่านไป ความรู้สึกเหงาของพิมก็ไม่หายไป แถมกลับทวีความรุนแรงขึ้น เธอเริ่มรู้สึกว่าแค่การดูหนังavไม่พออีกต่อไป พิมเริ่มค้นหาความสนใจอื่นเพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าในใจ
วันหนึ่ง พิมได้พบกับ “โจ้” ชายหนุ่มที่ทำงานในร้านกาแฟที่เธอไปนั่งเล่นบ่อยๆ โจ้เป็นคนที่มีเสน่ห์และมีความเข้าใจในตัวพิมมาก พวกเขาเริ่มพูดคุยและสนิทสนมกันมากขึ้น
โจ้: “พิม คุณดูเหงาๆ นะ มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ไหม”
พิม: “ฉันรู้สึกเหงามากค่ะโจ้ กานต์ยุ่งกับการซ้อมฟุตบอลจนไม่มีเวลาให้ฉันเลย”
โจ้: “ฉันเข้าใจนะ มันคงยากสำหรับคุณมาก ถ้าคุณต้องการใครสักคนที่จะอยู่เคียงข้าง ผมพร้อมจะเป็นคนนั้นให้คุณ”
พิมรู้สึกอบอุ่นใจที่โจ้เข้าใจและพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอ ความสัมพันธ์ระหว่างพิมและโจ้เริ่มลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ
วันหนึ่ง กานต์กลับมาบ้านและพบว่าพิมไม่ได้อยู่บ้าน เขารู้สึกผิดสังเกตและเริ่มสงสัยในตัวพิม
กานต์: “พิม คุณอยู่ไหน ผมกลับมาแล้ว”
พิม: “ฉันออกไปข้างนอกค่ะ เดี๋ยวกลับไป”
กานต์รู้สึกไม่สบายใจและเริ่มคิดมากเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ในคืนหนึ่ง ขณะที่กานต์กลับมาบ้านดึก เขาได้ยินเสียงแปลกๆ มาจากห้องนอนของพิม กานต์ค่อยๆ เปิดประตูและพบพิมกับโจ้ที่กำลังมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง
กานต์: “พิม! นี่คุณทำอะไร!”
พิมหน้าแดงและตอบกลับด้วยความตกใจ “กานต์ ฉันขอโทษ ฉันเหงามากและคุณก็ไม่เคยมีเวลาให้ฉันเลย”
โจ้: “กานต์ ฉันขอโทษนะ แต่พิมต้องการใครสักคนที่อยู่เคียงข้างเธอ”
กานต์รู้สึกโกรธและผิดหวังมาก แต่เขาก็เข้าใจในสิ่งที่พิมพูด
กานต์: “ผมขอโทษที่ไม่ได้อยู่กับคุณมากพอ แต่คุณไม่ควรทำแบบนี้”
พิมร้องไห้และตอบกลับ “ฉันขอโทษกานต์ ฉันรู้ว่าฉันผิด แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง”
หลังจากเหตุการณ์นั้น ความสัมพันธ์ระหว่างกานต์และพิมก็เปลี่ยนไป พิมตัดสินใจบอกลาโจ้และพยายามกลับมาอยู่กับกานต์อีกครั้ง
พิม: “กานต์ ฉันขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ฉันอยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม”
กานต์: “ผมก็ขอโทษที่ไม่เคยมีเวลาให้คุณ ผมสัญญาว่าจะพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง”
พิมยิ้มและกอดกานต์ “ฉันรักคุณกานต์ ขอบคุณที่ให้อภัยฉัน”
กานต์และพิมพยายามปรับความเข้าใจกันและเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง พวกเขาพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งขึ้น โดยให้เวลากันและกันมากขึ้น
กานต์: “พิม ผมสัญญาว่าจะทำให้คุณไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไป ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ”
พิมยิ้ม “ขอบคุณค่ะกานต์ ฉันก็จะพยายามเป็นคนที่ดีกว่านี้เพื่อคุณ”
ทั้งคู่ใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขและพยายามสร้างความทรงจำที่ดีต่อกัน พวกเขารู้ว่าความรักต้องการความเข้าใจและความพยายามของทั้งคู่
กานต์และพิมเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาและสร้างความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งขึ้น พวกเขาใช้เวลาที่เหลืออยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขและเต็มไปด้วยความรัก
พิม: “กานต์ ฉันรู้สึกว่าเราผ่านเรื่องราวมากมายมาด้วยกัน และมันทำให้เรารักกันมากขึ้น”
กานต์ยิ้มและตอบกลับ “ใช่ครับพิม ผมรู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างผมเสมอ”
พิมและกานต์กอดกันแน่นและรู้สึกถึงความอบอุ่นของความรักที่แท้จริง พวกเขาตระหนักว่าความรักต้องการความเข้าใจและความพยายามในการรักษาความสัมพันธ์ให้ยั่งยืน
วันเวลาผ่านไป กานต์และพิมยังคงรักกันและมีความสุขกับชีวิตคู่ พวกเขาเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ผ่านมาว่าความรักต้องการการสื่อสารและความเข้าใจ เพื่อที่จะสามารถอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
กานต์: “พิม ผมดีใจที่เราผ่านเรื่องราวมากมายมาด้วยกันและยังคงรักกันอยู่”
พิมยิ้มและตอบกลับ “ฉันก็เช่นกันค่ะกานต์ ฉันรักคุณมาก”